Rozdział 13

POV:Camille
W moją głowę celował mój najgorszy koszmar.Mianowicie mój kochany braciszek, Cole.Uśmiechnął się cwanie, widząc mnie i moją minę.Dopiero wtedy dotarło do mnie ile mogę stracić.Niall'a i naszą księżniczkę.Nawet się z nim nie pożegnałam.Gdy Cole już odbezpieczał broń, ktoś próbował otworzyć drzwi kluczami ?
Policja miałaby klucze?
Niall...
Cole kazał mi być cicho i podszedł do drzwi.Mojemu narzeczonemu upadły klucze i podniósł je klnąc.
Cole trzymał broń przy drzwiach.Nie wiedziałam co mam robić, ale wiem jedno.Nie mogę stracić najważniejszej osoby w moim życiu.
Zaczęłam krzyczeć, żeby nikt nie wchodził do domu, bo Cole ma broń.Mój brat celował prosto w mój brzuch, gdy miał pociągnąć za spust, zaczęłam uciekać na górę schodami.Wbiegałam szybko do łazienki, gdy Cole przez cały ten czas biegł za mną i strzelał do mnie.Usłyszałam dżwięk syren policyjnych.Włamali się do domu, słyszałam też głos Niall'a.Usiadłam w wannie i podkurczyłam nogi, kładąc na nich głowę.Mój braciszek cały czas strzelał w drzwi.Po chwili przestał.Myślałam, że policja go już złapała.Po chwili usłyszałam huk wyważonych drzwi.
Cole wszedł do łazienki i naładował magazynek.Podniósł pistolet i wycelował prosto w moje serce.Pociągnął za spust i ...
Usłyszałam strzał...
Otworzyłam oczy i zobaczyłam Col'a leżącego na ziemi w kałuży krwi.
W drzwiach stał policjant, a za nim Niall.Chłopak wbiegł do łazienki i wyjął mnie z wanny.Zszedł schodami do salonu i posadził na swoich kolanach.
-Nic ci nie jest ?Czemu do mnie nie zadzwoniłaś?
-Nie zdążyłam...
-Przepraszam.
-Za co ? Nic nie mogłeś zrobić, obiecał, że się zemści.
-Powinnaś ze mną być, a nie sama w domu.
-Przestań.
Po kilku minutach w ramionach mojego narzeczonego, policjanci zeszli na dół.
-Dziękuję, że zadzwoniłaś.Poszukujemy go od 3 miesięcy, on i Luke uciekli z więzienia.
Spojrzałam na Niall'a przerażona, a on od razu zaczął mówić do policjantów.
-Luke, to też przeszłość mojej narzeczonej.Proszę go jak najszybciej złapać, on ją kiedyś... zgwałcił i chcą się mścić.
-Dziękuję za informację, państwa dom będzie pod stałą kontrolą, a pani wynajmiemy prywatnego policjanta.
Po godzinie zostaliśmy sami z Niall'em. Leżeliśmy i oglądaliśmy film przytuleni.W pewnej chwili Niall podniósł się i podszedł do półki.Wyjął z niej aparat i odpowiednio ustawił.Podszedł do mnie i zdjął moją bluzkę.Podał mi rękę, którą chwyciłam.Pociągnął  mnie do siebie i ustawił na środku salonu na wprost aparatu.Niall podszedł do aparatu i coś ustawiał. Po kilku minutach podszedł do mnie i pocałował.Wtedy błyskła lampa aparatu.Potem klęknął na kolana i pocałował mnie w brzuch.Wtedy lampa błysła po raz drugi.Potem wstał i stanął za mną łącząc nasze ręce na moim brzuchu, a Niall przekręcił mi głowę i pocałował.I wtedy też błysła lampa.
-Po co to?
-Na pamiątkę, myślałaś już nad imieniem?
-Nie, a ty ?
-Juliet.



Nudny trochę ale okej... liczę na komentarze !!:D

Rozdział 12

Miesiąc 5

POV: Camille

Po naszej wycieczce Niall miał zaplanowaną 6-miesięczną trasę.W wolnych dniach przyjeżdża do mnie.Niby układa się dobrze, ale mam dziwne przeczucie.Ostatnio dostałam dziwny list z pogróżkami.Codziennie o 3 nad ranem ktoś do mnie dzwoni.Gdy odbieram nikt się nie odzywa.Mój narzeczony ostatnio był u mnie miesiąc temu.Dlaczego?Mają koncerty i nie chcę aby się zaniedbywał przez ciągłe loty.Zabriniłam mu do mnie przyjeżdżać przez co najmniej 2 miesiące.Po prostu czasem się o niego boję.Codziennie dzwonimy do siebie kilka razy dziennie i co dzień, nieważne o której godzinie rozmawiamy na skype.Pokazałam mu ostatnio zdjęcie naszego maluszka.Nie wiem co to będzie, dla mnie liczy się, żeby było tylko zdrowe.
Spojrzałam na zegarek i się zdziwiłam.Od dwóch godzin leżę na łóżku i myślę.Przekręciłam się na bok i spojrzałam w stronę okna.
I wtedy mogłabym mieć zawał serca.
Mianowicie...
Za oknem stała jakaś postać, miał w ręku nóż i próbowała otworzyć balkonowe drzwi.
Szybko wstałam biorąc mój telefon, wyciszyłam go i wsadziłam do kieszeni dresów.Wzięłam jakąś bluzę i zeszłam na dół do kuchni.Nie chciałam dzwonić do Niall'a i go martwić.Wzięłam z szuflady nóż i wybrałam numer na policję.Gdy w telefonie był sygnał usłyszałam huk.Czyli otworzył drzwi.Nagle usłyszałam głos policjantki mówiącej swoją regułę.
-Chciałam zgłosić włamanie, osoba ma nóż przy sobie.Boje  się, że może coś mi i mojemu dziecku zrobić.
-Już namierzyłam pani telefon, proszę się schować i wziąść jakąś broń w razie obrony.Mam pytanie pani jest w ciąży czy ma dziecko już urodzone?
-Jestem w ciąży.
-Dziękuję, zaraz ktoś się zgłosi.
Usłyszałam jak ktoś schodzi po schodach.Cicho poszłam do salonu i udałam się w stronę drzwi.Mamy przy drzwiach garderobę i mogę się tam schować.Gdy byłam przy drzwiach i miałam wchodzić do garderoby usłyszałam tak bardzo znany mi głos.
-Camilla, kochanie chodż do mnie.
Wtedy wiedziałam, że jak za chwilę nie będzie tu policji mogę już nie żyć i moje dziecko również.
Słyszałam, jak chodził po kuchni, łazience i salonie.Została mu sala kinowa, ganek no i na końcu garderoba, w której siedzę.
Kroki dudniły mi w uszach coraz głośniej.Wiedziałam, że był w ganku.Jeden ruch i będzie wiedział gdzie jestem.Po chwili drzwi się otworzyły i zobaczyłam jego twarz.

Uśmiechał się i celował bronią prosto we mnie.Prosto w moją głowę.Nie było nigdzie słychać policji.I wtedy uświadomiłam sobie jedno.Mogę już nie zobaczyć Niall'a i stracić moją małą księżniczkę.

Krótki, ale teraz pisany. Dodam jeszcze jeden w niedzielę:D

Rozdział 11

POV: Camille

Obudziły mnie promienie słoneczne wpadające przez nie zasunięte okno.Przekręciłam się na drugi bok, bardziej wtulając się w klatkę mojego narzeczonego. Wczoraj po naszych czułych pocałunkach jako już nie para, zrobiliśmy coś szalonego, jak zawsze.Mianowicie nigdy jeszcze nie kochaliśmy się nad gwiazdami.Wczoraj tak było i chyba nigdy tego nie zapomnę.Jak wróciliśmy około 3 rano, okazało się, że nikt nie poszedł spać tylko czekali na nas.Gdy skończyli nam gratulować i nas przytulać poszliśmy spać.Nie mogę uwierzyć w to, że tak ułożyło mi się w życiu.Przecież mógłby mieć lepszą, a zawsze wybierał mnie.Uchyliłam lekko oczy i zaczęłam przyglądać się Niall'owi.Po kilkunastu minutach ciągłego patrzenia się na niego, zaczął się lekko budzić.Gdy uchylił swoje powieki od razu spojrzał na mnie, gdy zauważył, że na niego spoglądam szeroko się uśmiechnął, przyciągając mnie bliżej do siebie.Pocałował mnie namiętnie w usta i zszedł pocałunkami niżej do mojego brzucha.Obcałował go całego i znowu wrócił do moich ust szeptając.
-Dzień dobry moje księżniczki.
Wtedy uświadomiłam sobie, że mam wszystko o czym marzyłam.

Miesiąc później...

Niall cały czas się mną opiekuje, czasami mam dość.Niedługo będę miała kolejną wizytę u ginekologa.To tak szybko płynie...dopiero co dowiedziałam się o ciąży, a teraz jestem już w 2 miesiącu.Maluszek rośnie,bo nie mieszcze się już w niektóre spodnie.Ostatnio zastanawiamy się z Niall'em nad ślubem.Mamy już niektóre rzeczy ustalone, ale ślub na pewno odbędzie się po urodzeniu maluszka.Ostatnio wiele się dzieje w One Direction.Najpierw Niall mi się oświadczył,póżniej Lou El, a ostatnio Zayn Perrie.Jeszcze Liam to planuje, a Harry znalazł dziewczynę.Jest naprawdę bardzo miła, świetnie mi się z nią rozmawia.Moje rozmyślenia przerwały pocałunki na szyi.Po jakimś czasie jęknęłam, gdy przygryzł mi skórę.
-No nareszcie przestałaś tak rozmyślać.
-A co, nudziło ci się?
-No, żebyś wiedziała.
-To jak ci się nudzi to przynieś mi lody.
-Pod jednym warunkiem
-Jakim?
-Będziemy się kochać, tak dawno tego nie robiliśmy.
-Ty zboczeńcu!
-No co ? Jestem tylko facetem...
Mruknął wchodząc do kuchni, ale wszystko doskonale słyszałam.Gdy przyszedł z lodami włączył telewizor i się na mnie obraził.Zaczęłam go całować po szyi przez linie szczęki,aż do ucha, które przygryzłam szepcząc...
-Okej, ale gdzieś, gdzie tego nie robiliśmy.
Po wypowiedzeniu tych słów uśmiechnął się i wstał z sofy.Zdziwiłam się, gdy podał mi rękę, abym wstała.Chwyciłam ją, a Niall zaprowadził nas do wyjścia.Ubraliśmy kurtki i wyszliśmy.Podeszliśmy do samochodu, gdy wchodziłam na miejsce pasażera poczułam klepnięcie w tyłek.Och, czyli jest napalony.Mogłam się po nim tego spodziewać.Jadąc już kilkanaście minut zaczęło mi się tak nudzić, że zaczęłam śpiewać piosenki z radia. Niall tylko szeroko się uśmiechał, co jakiś czas przyłączając się do mnie.
-Cam, jutro muszę  iść do studia. Nie gniewasz się co nie?
-Nie przesadzaj ja też powinnam chodzić do jakiejś pracy, a nie tylko ty zarabiasz.Czuję się z tym dziwnie, jak tylko urodzę...
-Przestań! Ja jestem od tego ty masz być moją żoną, która zrobi mi obiad, zrobię ci dobrze, a póżniej nasze dziecko..
-Nie kończ! Hahhaha ty napalony zboczeńcu! Gdzie mnie wywozisz?Jedziemy już z 50 minut..
-Zobaczysz, już prawie jesteśmy.
Niall mówił prawdę już po kilku minutach wysiadaliśmy.Mój narzeczony wyjął z bagażnika koszyk i koc.Po czym splótł nasze palce razem.Ruszyliśmy do przodu w nieznaną mi drogę.Po jakimś czasie zobaczyłam, że drzew jest coraz mniej i wchodzimy na polane.Rozejrzałam się dookoła i oniemiałam.Widok był po prostu oszałamiający.
-Ej, kochaliśmy się pod gwiazdami.
-Wiem, chodż.
Podeszliśmy do klifu i spojrzałam w dół.Zobaczyłam jezioro i skały. Spojrzałam niepewnie na Nialla i zobaczyłam jego uśmiech.
-Myślisz o tym o czym ja myśle?
-No.
-NIE!
-Czemu?
Zapytał robiąc smutną minkę.
-Oh, okej.
Gdy usłyszał, że się zgodziła najnormalniej w świecie podskoczył klaskając.Normalnie jak księżniczka, prychnęłam pod nosem.
-Ale, najpierw zjemy.Moja mała księżniczka jest głodna.
-Nie jestem mała.
-Nie mówiłem o tobie tylko o Julie.
-Jakiej Julie?
-Naszej córce.
Na jego odpowiedz walnęłam się w czoło.To dopiero drugi miesiąc, a on już wie, że to dziewczynka.Po prostu się załamałam.
Niall podał mi sałatkę i wodę.Sam wziął sobie jakąś kanapkę.Gdy jedliśmy co chwilę na siebie spoglądaliśmy.Gdy już skończyliśmy jeść rozebrałam się do bielizny.Niall zrobił to samo.Oboje teraz staliśmy nad klifem, ze złączonymi palcami.Spojrzałam na niego i się uśmiechnęłam.
-Na trzy
-Trzy, dwa, jeden , już.

Oboje oderwaliśmy się od trawy i skoczyliśmy.Krzyczeliśmy jak spadaliśmy. Po kilku sekundach byliśmy pod wodą nadal mając złączone palce ze sobą.Gdy się wynurzyliśmy pocałowałam mojego narzeczonego, a on chwycił mnie w pasie zawieszając moje nogi, wokół jego bioder.


I mamy kolejny! Przepraszam za opóżnienie, ale mój laptop robi sobie żarty! next pojawi się jeszcze w tym tygodniu :D

Rozdział 10

Dwa dni póżniej
POV:Cam
Niall od dwóch dni jakoś dziwnie się zachowywał.Nie wiem czemu, ale wieczorem wychodził z Lou.Gdy pytałam się czy coś się stało, szybko mnie zbywał.Chyba coś ukrywa, boję się, że coś się stało.Może nie chce już naszego dziecka?Nie to nie możliwe..Moje rozmyślenia przerwało mi pukanie w drzwi.Powiedziałam ciche''Proszę'' i zobaczyłam jak uchylają się drzwi i wchodzi przez nie El.
-Hej, chodż zabieram cię na zakupy.Od dwóch dni siedzisz tu i nigdzie nie wychodzisz.
-Nie chce mi się.
-Widzę, że coś cię trapi.Chodż pójdziemy trochę poszalejemy i pogadamy co ty na to ? Pójdziemy na kawę i wszystko mi wytłumaczysz.
-Okej to zaczekaj na mnie przebiorę się i idziemy.
Wzięłam szybko ubrania i poszłam do łazienki.Szybko się w to ubrałam i pomalowałam.Wzięłam wszystkie potrzebne rzeczy do torebki i zeszłam na dół.Oczywiście nigdzie nie widziałam Nialla ani Lou.Postanowiłam nie psuć sobie nerwów myśląc co może robić mój chłopak.Szybko ubrałam kurtkę i buty i wyszłyśmy.
-Uśmiechnij się.
Usłyszałam nagle gdy już siedziałam w samochodzie.Nie powiem wystraszyłam się trochę, ale rozpoznałam głos Perrie.Odwróciłam się w jej stronę i posłałam uśmiech mówiąc.
-Okej, ale mnie więcej razy tak nie strasz.
-Przepraszam, nie chciałam.
-Nic się nie stało, El jedż chce jak najszybciej kupić coś nowego dla mojego dzidziusia.
Wszystkie się zaśmiały i ruszyłyśmy.Jadąc śpiewałyśmy piosenki Nirvany, HU, MCR.Po jakiś 15 minutach dojechałyśmy.Szybko skierowałyśmy się do kawiarni.Usiadłyśmy w jakimś stoliku na końcu sali.Podszedł do nas kelner, nie powiem przystojny, ale Niall lepszy.Uśmiechnął się do nas, a mi puścił oczko.Szybko zamówiłyśmy po kawie, no oprócz mnie, bo nie mogę i ciacho do tego.Gdy ten sam kelner wrócił do nas z zamówieniami zobaczyłam przyklejoną karteczkę do mojego spodeczka.Odczepiłam ją i zobaczyłam rząd cyferek.Numer telefonu tego bruneta.Iana.Heh, niech sobie marzy.
-No no widzę, że masz adoratora.Niall będzie zazdrosny.
-Dajcie spokój i tak to wyrzucę.
Mówiąc wskazałam na karteczkę trzymaną w dłoni.
-Dobra, a teraz mów nam dlaczego chodzisz taka smutna.
-Eh, bo Niall od jakiś 2 dni dziwnie się zachowuje.Nie chce ze mną gadać i ignoruje mnie.Myślę, że nie chce już tego dziecka.
-CO?!
Obie wykrzyknęły tak głośno, że aż kilku klientów siedzących z boku zwróciło uwagę na nasz stolik.
-Ciszej.
-Może dziwnie się zachowuje, bo chce ci zrobić niespodzianke?
-Nie wiem, nie ważne.Wyjaśni się.Teraz jemy i chodżcie do jakiegoś dziecięcego.
Obie przytaknęły i zaczęłyśmy jeść plotkując.Po jakiś 15 minutach zjadłyśmy i ruszyłyśmy w stronę wyjścia.Zapłaciłyśmy na początku więc nie musiałyśmy teraz czekać.Pierwszym sklepem do jakiego weszłyśmy był dla dzieci.Znalazłyśmy tam kilka artukułów.
Kupiłyśmy: to, to, to i to.
Potem poszłyśmy kupić jakieś ciuchy dla nas. Weszłyśmy chyba do każdego napotkanego po drodze sklepu. Gdy byłyśmy w jednym z nich znalazłam sukienkę, nie STOP Bóstwo.
Dziewczyny spojrzały to na mnie to na sukienkę i szybko wepchnęły mnie do przebieralni.Gdy zobaczyłam jak wyglądam nie mogłam uwierzyć, że to ja.Pokazałam się dziewczynom jak wyglądam i dobrały mi tylko do niej buty.Potem przebrałam się i poszłam zapłacić.Gdy stałam w kolejce ktoś zadzwonił do El i zaczął coś krzyczeć.Wiem to z tąd bo stałam przy kasie i słyszałam co drugie słowo.Gdy już zapłaciłam i czekałyśmy z Perrie na El zauważyłam chłopaka podobnego do Nialla.Powiedziałam  o tym Perrie, ale powiedziała że mi się wydawało.Dziewczyny dziwnie się zachowywały bo El i Perrie rozmawiały a ja siedziałam i czekałam.Po kilku minutach przyszły i powiedziały, że musimy się już zbierać.Obie miały jakieś powody.To było trochę podejrzane, ale nic nie mówiłam.Poszłyśmy szybkim krokiem do samochodu,a nasze torby wrzuciłyśmy do bagażnika.Usiadłyśmy tak jak przedtem, czyli ja z przodu, El jechała, a Perrie z tyłu.Włączyłam radio, ale po chwili El je przyciszyła.Spojrzałam na nią zdezorientowana.
-Emmm, Cam gdyby Niall ci się oświadczył w przyszłości zgodziłabyś się czy nie?
Nie wiedziałam dlaczego takie pytanie mi zadała, ale pomyślałam sobie, że z ciekawości.Przecież jestem z nim w ciąży.Zamyśliłam się, bo Perrie machnęła mi ręką przed twarzą.
-No to jak?
Dopytywały się.
-Hm. Myślę, że tak.Kocham go, niedługo będziemy mieli dziecko.Nie wyobrażam sobie życia bez niego.Gdy go spotkałam wiedziałam, że nie będzie mi obojętny.
Uśmięchnęły się na moje słowa, ale szybko przybrały kamienny wyraz twarzy.Nie wiedziałam co się dzieje.Szczerze, zaczęłam się trochę bać.Po 15 minutach byłyśmy w domu.Wysiadłyśmy i zabrałyśmy torby.Drzwi otworzył Harry.Uśmiechał się cały czas.Czyżbym ja o czymś nie wiedziała?Nie wiem...Z zamyślenia wyrwała mnie El.
-Chodż na górę.
-Po co? Jestem zmęczona nie możemy odpocząć?
Oby dwie, to znaczy Perrie i El zaśmiały się na moją odpowiedż.
-Nie, musisz się przygotować.Idziesz dzisiaj z Niallem na kolację?Nie wiesz?
-Nie?Nic mi nie mówił.
-No to my ci teraz mówimy.
Załamana weszłam na górę po schodach.Szybko wzięłam prysznic i weszłam do pokoju.Sukienka przygotowana na łóżku już leżała razem z butami.El zrobiła mi włosy, a Perrie makijaż.Wyglądałam jak nie ja.Po prostu wow.
POV:Niall
Kilka godzin wcześniej...
Chodziłem z Lou szukając pierścionka.Gdy przechodziliśmy przed jakimś sklepem zobaczyłem Cam.Kurde, nie może mnie zobaczyć.Szybko pokazałem Lou kto jest blisko nas.Szybciej zaczęliśmy iść.Lou wyjął telefon i zadzwonił do El.Krzyczał trochę głośno, bo bał się, że mogła nas zobaczyć.Serio? To ja powinienem się martwić.Pokazałem przyjacielowi sklep z biżuterią i wszedłem tam, gdy kiwnął mi głową.Zacząłem poszukiwać jedynego w swoim rodzaju pierścionka.Po kilku minutach podeszła do mnie sprzedawczyni i zapytała czego szukam.
-Pierścionka zaręczynowego, ale jedynego w swoim rodzaju.
-Mhm, dobrze.Ograniczona cena?
-Dowolna.
-Proszę zobaczyć, jedyny egzemplarz to ten.Kosztuje 700 000 tysięcy.
Spojrzałem na niego i wow.Już chcę zobaczyć minę Camilli. Szybko się zgodziłem, że go biorę.Sprzedawczyni podawając mi torebkę powiedziała.
-Pana dziewczyna ma szczęście, widać że pan ją kocha i daje jej to co najlepsze i jedyne w swoim rodzaju.
-Tak, bo ona jest jedyna.
Uśmiechnięty wyszedłem od jubilera i poszedłem szukać Lou.Siedział na ławce i patrzył przed siebie.Pomachałem mu ręką przed twarzą i dopiero wtedy się ocknął.
-Co jest?- Zapytałem.
-Nic tylko ja ..
-Ty?
-Też się oświadcze El.Chce to zrobić w jej urodziny.
-Serio? Yeah! Nareszcie!
-Dobra i jak kupiłeś coś?
-No patrz.
-Okej, chodż jedziemy, dziewczyny już zabrały Cam do domu.
-No to szybko, bo musze sprawdzić czy wszystko gotowe i się ubrać jeszcze.
POV:Cam
Dziewczyny kazały mi chwilę poczekać na górze, a one poszły na dół.Nie wiem po co, nie pytałam.Po chwili usłyszałam pukanie w drzwi.Powiedziałam cicho ,,proszę,,.Zobaczyłam jak przez lekko uchylone drzwi wychyla się głowa Nialla.Był ubrany w garnitur.Jezu, ale on gorąco wygląda.
-Gotowa?
-Tak.
-To chodżmy.
Zeszliśmy razem na dół gdy wzięłam jeszcze torebkę.Potem Lou powiedział coś Niallowi na ucho i szepnął powodzenia.Nie wiedziałam o co chodzi.Martwiłam się trochę.Poszliśmy do samochodu.Oczywiście Niall mnie przepuścił otwierając drzwi.Uśmiechnęłam się lekko na ten gest.Gdy wsiadł już za kierownicę, włączył radio. Postanowiłam się trochę wypytać gdzie mnie zabiera.Jestem bardzo ciekawską osobą, przecież o tym wie.
-Gdzie jedziemy?
-Zobaczysz.Niespodzianka.
-Wiesz, że nie lubie niespodzianek.
-Tak, wiem.
Przez resztę drogi cały czas rozmawialiśmy.Prawie się popłakałam, gdy Niall mówił mi swoje przygody z dzieciństwa.Po pół godzinie dojechaliśmy na jakąś polanę.Stąd widziałam zapalone lampiony w kształcie serc.Spojrzałam zdezorientowana na Nialla i zapytałam.
-Sam to zrobiłeś?
-eh, no tak.Nie podoba ci się?
-Nie podoba?Tu jest pięknie, dziękuję.
Pocałowałam go lekko w usta. Lecz po chwili przerwał, złapał mnie za rękę i poszliśmy w stronę stolika.Odsunął mi krzesło, abym mogła usiąść.Podszedł do odtwarzacza i go włączył.Uśmiechnęłam się słysząc naszą ulubioną piosenkę.Podszedł do małego stoliczka i wziął dwa talerze z lasanią.Mniam.Wie, że to uwilbiam.Gdy zjedliśmy popijaliśmy wodę.Ze względu, że jestem w ciązy niestety nie mogę pić alkoholu. Cały czas rozmawialiśmy na różne tematy.W pewnej chwili odsunął swoje krzesło i podszedł do radia.Zmienił na wolną piosenkę i podszedł do mnie.Chwyciłam go za rękę, a on mnie do siebie przyciągnął.Tańczyliśmy do momentu, aż piosenka się skończyła.Byłam w niego wtulona, ale gdy nastąpił koniec, lekko mnie odepchnął.Nie wiedziałam o co chodzi.Ale gdy na niego spojrzałam miałam łzy w oczach.Klęknął przede mną i zaczął mi się uwarznie przypatrywać.Musiał się nieżle denerwować.Było to widać w jego oczach.
-Camilla jesteś dla mnie wszystkim, nie pokocham nikogo innego tak jak ciebie,jesteś moją księżniczką, moim przeznaczeniem.Wyjdziesz za mnie?
Nie wiedziałam co powiedzieć.Po prostu zabrakło mi tchu.Kocham go, nawet nie zdaje sobie sprawy jak bardzo.Upadłam przed nim i wyszeptałam.
-Zawsze o tym marzyłam.Kocham cię.
-Ja ciebie też.
Pocałowaliśmy się tak jak jeszcze nigdy.W tym pocałunku było tyle miłości.Wziął moją dłoń w swoją i lekko wsunął mi pierścionek na palec.Uśmiechęłam się przez pocałunek.Po chwili zabrakło nam tchu i odsunęliśmy się od siebie.Oparłam czoło o jego i patrzyłam w jego oczy.
-Dziękuję za spełnienie marzeń.



Nie sprawdzony !! Zrobię to wieczorem kiedyś tam.Rozdziały będą dodawane co tydzień :D

Rozdział 9

Miesiąc 1.
POV:Cam 
Już od jakiś 2 tygodni jesteśmy w domu.Powiedzieliśmy to chłopakom jak i ich  dziewczynom.Ich reakcja bardzo mnie zdziwiła.Myślałam, że będą mnie osądzać, ale oni na prawdę się cieszyli.Za dwa dni idę do ginekologa.Niall ma wtedy wywiad, ale nic mu jeszcze nie wspominałam na którą idę.Mam nadzieję, że nie będzie zły. Niall ma powiedzieć menager'owi, że jestem w ciąży.Narazie w wywiadach mają nic nie mówić, lecz jak będę już w 4 miesiącu niestety będzie to widać.Co do kontaktu z moją rodziną, nadal ją utrzymuje.Brakowało mi babci i dziadka.O Julce już nie wspomnę.Ostatnio Niall chodzi jakiś zamyślony, jestem ciekawa dlaczego.Mam nadzieję, że nic przede mną nie ukrywa.Patrze na zegarek 8.23.Niestety muszę wstać, bo jestem głodna jak nigdy.Mam nadzieje, że przez tą ciąże nie przytyje tak bardzo.Ale jedno jest pewne.Nasze dziecko ma apetyt po tatusiu.Wydostałam się spod kołdry i ubrałam szlafrok. Zeszłam po woli po schodach i usłyszałam głosy w salonie.Zdziwiłam się, bo żaden z chłopaków tak wcześnie nie wstaje.Wyjrzałam lekko i zobaczyłam Niall'a i Lou. Gdy mnie zobaczyli szybko ucichli.
-Co wy już nie śpicie?
-No ymm myślimy nad niespodzianką dla Sophie.
-Hm? Czemu ?
-Ma urodziny i myślimy gdzie możemy wysłać ja z Liam'em.
-Mhm, gadajcie sobie ja idę coś zjeść.Kochanie niestety to dziecko ma apetyt po tobie.
-To dobrze! Oby to był chłopczyk!
-Ta jak będę w  8 miesiącu będę wyglądać jak wieloryb.
Powiedziałam to i wyszłam.Jezu jak mi burczy w brzuchu.Podeszłam do lodówki i szukałam na co mam ochotę.Wyjęłam rzeczy na kanapki i po woli zaczęłam je robić.

POV:Niall
-Udało się nic nie usłyszała.
-No, kiedy chcesz to zrobić?- Zapytał Louis.
-Za dwa dni, będzie wtedy u ginekologa jak będziemy mieli wywiad, specjalnie ustaliłem tak z jej ginekologiem. Póżniej podjedzie po nią El i pójdą na zakupy.Potem podjedziesz po nie i przywieziesz do domu. Camilla się przebierze i potem ja ją zabieram na wieżowiec.Tam będzie wszystko przygotowane i koniec.Mam nadzieję, że się zgodzi.Tylko jest jeden problem.Nie mam jeszcze..
-Co tak szepczecie?
- Boże Cam, zawału dostanę.
Mówiąc to złapałem się za serce.
-Yhym ja idę na górę się ogarnąć.Dołączysz do mnie póżniej Niall, prawda?
-Oczywiście.
Szybko odparłem wiedząc co chodzi jej po głowie.Ona jest bardziej zboczona niż ja! Gdy moja dziewczyna zniknęła na schodach dokończyłem to co mówiłem.
-Nie mam jeszcze pierścionka.Pomożesz mi wybrać? Póżniej Cam zostanie z El, a my pojedziemy po wiesz co.Dobra ja lecę do Cam.
-Jak wy cały czas się pieprzycie, nie macie dość?Jeszcze ona cię cały czas zaciąga, he he he Horan spisujesz się z twoim..
-Cicho !


Nie podoba mi sie  ten rozdział ale dawno nic nie dodawałam.Muszę się ogarnąć.Przez ten tydzień skończę to opowiadanie.OBIECUJE ! Dzisiaj albo jutro next:D

Rozdział 8

POV: Niall
-To dlatego cię tak długo nie było?
Zapytałem, gdy jedliśmy obiad, który zrobiłem, kiedy nie było mojej księżniczki.
-Tak, czułam się ostatnio źle, zresztą pewnie to zauważyłeś.
-Mhm, nie mogę się doczekać, aż powiemy to chłopakom.
-Tego właśnie się boję.
Mruknęła cicho Cam, mając chyba nadzieję, że nie usłyszę.Wstałem z krzesła, podszedłem do mojej dziewczyny i ją podniosłem, abym mógł usiąść na jej krzesełku, a ją posadziłem na swoich kolanach.
-Czym się znowu martwisz?
-Mogą sobie pomyśleć, że specjalnie to zrobiłam, żeby tylko z tobą być.Albo, że to nie twoje dziecko lub...
Nie mogłem tego słuchać i przerwałem jej pocałunkiem.Pogłębiła go, ale przerwałem to.
-Nie możesz tak myśleć, oni wiedzą, że mnie kochasz.Myślisz, że tego nie widać?Kiedyś Liam i Harry mówili mi, że jak jesteś ze mną nikt inny cię nie obchodzi.Twoja uwaga jest skupiona tylko na mnie.
-Ale ...

Znowu jej przerwałem pocałunkiem i wyszeptałem ciche ,,przestań''.Po chwili oparłem swoje czoło o jej i znowu musnąłem jej usta.Jej usta nigdy mi się nie znudzą. Cam zaczęła całować mnie po szyi, ale tą chwilę przerwał nam dzwonek do drzwi.Posadziłem moją dziewczynę na krzesełku, a sam poszedłem otworzyć.Za drzwiami zobaczyłem babcię i dziadka Camilli.
-Możemy wejść?Pomyśleliśmy, że przyjdziemy z ciastem?Nie przeszkadzamy?
Zaśmiałem się i przecząco pokiwałem głową.Jej dziadkowie mają świetne wyczucie czasu.Poszedłem jeszcze do toalety obmyć twarz wodą.Gdy wchodziłem do kuchni usłyszałem śmiech mojej księżniczki.Popatrzyła na mnie z pytaniem w oczach.Wiedziałem o co jej chodziło.Chciała powiedzieć swoim dziadkom o tym, że będziemy mieli dziecko.Może mnie nie wykastrują.Niepewnie skinąłem głową i podszedłem do Cam. Splotłem nasze palce razem i położyłem je na blacie.Jej dziadkowie popatrzyli na nasze złączone dłonie z uśmiechem. Cam zaczęła powoli mówić, trochę się jąkając.
-Ymm.. chcielibyśmy wam coś powiedzieć.
Mocniej ścisnąłem dłoń Camilli, aby dać jej znać, że ja dokończę.
-Będziemy mieli dzidziusia, Cam jest w ciąży.
Powiedziałem to z wielkim uśmiechem na ustach i dumą.Jej dziadkowie popatrzyli na mnie zdziwieni.No co? Ja tam się cieszę, że będę miał z moją dziewczyną dziecko.Od poznania jej i chodzenia z Cam, marzę o wspólnym życiu w przyszłości.
-Cieszymy się, ale Niall nie jesteś tym zdenerwowany?
Zapytał dziadek dziewczyny.Pomyślałem nad jego słowami.
-Niby czym mam się denerwować?Odkąd poznałem Camille i zacząłem z nią chodzić myślałem o naszej przyszłości.Dzidziuś nam w tym tylko pomaga, jest owocem naszej miłości do siebie.
Powiedziałem to w ogóle nie patrząc się na jej dziadków tylko na moje księżniczki.Uśmiechnęli się na to co powiedziałem.Później przeszliśmy do salonu i rozmawialiśmy tak z kilka godzin.Około 18 postanowili wyjść.Pożegnaliśmy ich i obiecaliśmy, że przyjdziemy jutro na kolację.Camilla poszła do kuchni pozmywać naczynia, postanowiłem pójść do niej, żeby pomóc.Zobaczyłem ją myjącą naczynia, odwrócona była tyłem.Miałem genialny widok na jej tyłek.Miałbym go dalej, gdyby się nie odwróciła do mnie przodem.
-Wiedziałam.
Powiedziała z uśmiechem na ustach.Kurde, mam na nią ochotę.
-Co wiedziałaś?
Zapytałem lekko drocząc się z nią.
-Że się gapisz na mój tyłem, wiesz mam na ciebie ochotę, ale nie wiem czy możemy wiesz co robić..
-Wiem kochanie, pójdziemy jutro na miasto, co ty na to ?
-Okej.
-Chodź do salonu.
-Po co?
- No chodź.
Wziąłem ją za rękę i zaprowadziłem do salonu.Podszedłem do odtwarzacza i podłączyłem mój telefon.Wybrałem Eda i podszedłem do Camili. Złapałem jej ręce i przewiesiłem sobie wokół szyi.Swoje zaś położyłem w dole jej pleców.Kołysaliśmy się do muzyki, co chwile łącząc nasze usta w pocałunku.


No więc tak, co do rozdziałów.Będzie na pewno 9, bo 9 miesięcy ciąży:D Póżniej jeszcze jakieś 2,
3 i epilog.Może być?

Rozdział 7

Wynik był pozytywny.Jestem w ciąży.Będę miała dziecko z Niallem . Zaczęłam płakać.Jestem młoda, sama sobie nie poradzę z dzieckiem, a nie chcę niszczyć kariery Niallowi dzieckiem. Nie dość, że się tyle przeze mnie wycierpiał to jeszcze będzie musiał ponosić za mnie i dziecko odpowiedzialność.Muszę się zastanowić co zrobić.Po chwili do łazienki weszła moja kuzynka.Podałam jej test.Zobaczyła go i się uśmiechnęła pocieszająco.
-Co teraz zrobisz ?
-Nie wiem, nie powiem mu na razie.Nie chcę, żeby musiał ze mną być ze względu na dziecko, a ze mną jest pewnie dlatego, że mam ciężko w życiu.
-Co ty pieprzysz?Camilla on cię kocha.Powiedz mu, zasługuje by wiedzieć, że ma dziecko.
-Ale..
-Żadne ale, powiedz mu.
-Dobrze, ale pójdż ze mną dzisiaj do ginekologa.
-Okej, chodż.
15 minut póżniej...
Byłyśmy już w gabinecie i rozmawiałam z panią doktor.Powiedziałam jej, że zrobiłam test i teraz chce sprawdzić czy na pewno jestem w ciąży.Położyłam się, a pani ginekolog położyła mi jakiś żel na brzuchu.Był zimny więc lekko się wzdrygnęłam. Po kilku minutach potwierdziła.Jestem w pierwszym tygodniu ciąży.Przepisała mi jakie mam brać witaminy i kiedy je zażywać.Wyszłam z gabinetu i od razu przytuliłam Julkę.Boję się, ale stwierdziłam, że będzie lepiej, gdy powiem Niallowi o ciąży.Postanowiłam iść już do domu.Gdy weszłam do domu poczułam ładny zapach unoszący się w holu.Przeszłam po cichu do kuchni  i zobaczyłam fajny widok.Dokładnie to Niall bez koszulki w fartuszku coś gotujący.Podeszłam do niego po cichu od tyłu i przytuliłam.Na początku się trochę wystraszył, ale odwrócił się do mnie przodem.Postanowiłam od razu z nim porozmawiać.
-Niall, możemy porozmawiać?
-Coś się stało kochanie?
-Tak, chodż do salonu.
-Okej
Usiedliśmy na przeciwko siebie.Mój chłopak na sofie, ja przed nim na stoliku.
-To co powiem zmieni twoje życie, jeśli chcesz możesz zrobić co tylko chcesz, pamiętaj ja cię do niczego nie zmuszam.
-Powiesz mi w końcu co się stało?
-Jestem w ciąży.
Zamurowało go.Przez te 3 minuty odkąd to powiedziałam się nie odzywa, wiedziałam, że tak będzie.Wstałam z zamiarem pójścia do góry, ale zatrzymał mnie, łapiąc moją rękę.
-Przepraszam, że tak się na początku zachowałem, ale byłem zdziwiony.Kocham cię i nasze dziecko również.Pamiętaj, nigdy was nie zostawię.

Jeszcze jakieś 5 rozdziałów i koniec.Jutro dodam 2 rozdziały w Seks Lessons !!